Coaching młodzieży
Co jest celem coachingu?
Celem coachingu jest rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, z presją wyników i otoczenia z wykorzystaniem technik psychologicznych, rozumienia własnych emocji, potrzeb i osobowości.
Wsparcie i pokonywanie kryzysów rozwojowych
Okres nastoletni w znaczący sposób wpływa na późniejsze funkcjonowanie człowieka w dojrzalszym wieku. Jest to czas pełen wyzwań, podczas którego rozwija się jeszcze obszar mózgu odpowiedzialny za samoregulację emocji i zachowania ryzykowne, „dojrzewa” układ hormonalny, a także młodzież doświadcza stresu związanego z oczekiwaniami w zakresie wyników w nauce, funkcjonowania wewnątrz grupy rówieśniczej i poza nią.
Szczególnym wyzwaniem dla rodzin jest ten właśnie okres nastoletniego buntu, który z punktu widzenia psychologii rozwojowej, jest niezbędny do ukształtowania się tożsamości młodego człowieka i budowania relacji społecznych. Konflikty związane z grupą rówieśniczą, problemy z radzeniem sobie z presją wyników i otoczenia, czy konflikty w rodzinne to jedne z najczęstszych przyczyn poszukiwania przez młodego klienta wsparcia psychologicznego.
Warto mieć na uwadze, że zaburzenia emocjonalne czy behawioralne są realnym zagrożeniem dla zdrowia zarówno młodzieży, jak i rodziny. Dlatego istotne jest przemyślane i kompleksowe zażegnanie problemu tak szybko, jak to możliwe, aby problem nie pogłębiał się. Ponadto, umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach z wykorzystaniem technik terapeutycznych w tym okresie mogą zaowocować w późniejszych etapach rozwoju i w dorosłym życiu.
Jak wygląda coaching młodzieży?
Praca psychologiczna metodą coachingową z nastolatkiem możliwa jest tylko wtedy, gdy zgodę na to wyrażają wszyscy opiekunowie prawni nieletniego. Wiąże się to także z aktywnym udziałem rodziców i określeniem ról zarówno rodziców, jak i nastolatka w procesie pracy psychologicznej. Coaching dla młodzieży opiera się na dwóch filarach: lojalności coacha względem nastolatka oraz lojalności względem rodziców, dlatego określany jest dokładny scenariusz interakcji między rodzicami i coachem oraz zasady poufności odnoszące się do tajemnicy zawodowej chroniącej prywatność nieletniego klienta.
W rezultacie rodzice posiadają dostęp do ogólnych informacji dotyczących postępów ich dziecka w coachingu. Na rodzicach spoczywają obowiązki związane z terapią, takie jak płatności, zalecany kontakt z innym specjalistą, czy realizacja specyficznych dla danego klienta zasad, ustalonych z coachem. Jednocześnie coach pozostaje lojalny względem swojego klienta i nie dzieli się z rodzicami dokładnymi treściami, jakimi dzieli się z nim nastolatek zachowując tajemnicę. Jest to konieczne, aby młody klient mógł zaufać coachowi i współpracować z nim w procesie coachingowym.