Może dlatego, że mamy zaufanie do metody, która już się sprawdzała wcześniej? A może obawiamy się, że jeśli coś zmienię, to mogę narazić się na porażkę lub podejmę wysiłek, który i tak nic nie da? Myślimy, że lepiej nie ryzykować, bo bezpieczniejsze jest coś, co znamy. Niektóre osoby mogą też nie chcieć się przyznać do poczucia bezradności, albo obawy przed opinią innych np. „ona nie jest wystarczająco dobra”.

Prędzej czy później stajemy jednak przed wyborem: albo możemy nadal udawać, że sobie radzimy i powtarzać ciągle to samo, albo możemy przyjąć inny sposób nawiązywania relacji ze sobą i otaczającym nas światem.

Tutaj dochodzimy do jednej z kluczowych mądrości uważnego życia (mindfuless in life), rozumienia, co oznacza „akceptacja siebie i wszystkiego, czego doświadczam”.

Może to być na początku mało zrozumiałe, że istotą akceptacji jest przyjęcie siebie i rzeczywistości takimi jakie są (bez iluzji), zrozumienie siebie, i tego, co doświadczam. Akceptacja to nie rezygnacja, unikanie czy wyparcie się. Akceptacja pozwala naszemu umysłowi „zobaczyć i zrozumieć” rzeczy takimi, jakimi są. A także uczy być w kontakcie ze sobą, swoimi potrzebami i w kontakcie z moim życiem.

Co jest tutaj niezwykle ważne – dzięki akceptacji, nie musimy podejmować od razu działania, możemy dać sobie czas i przestrzeń na właściwą reakcję, możemy podejmować działania w bardziej przemyślany sposób, przestać unikać albo „kurczowo trzymać się celu, bez względu na wszystko” – wychodzimy poza automatyczne zachowanie, myślenie. 

Dzięki uważnej akceptacji przestajemy być niewolnikami rutynowych reakcji bazujących na schematach z przeszłości, a otwieramy się na nowe rozwiązania. Uważna akceptacja daje nam w życiu wybór i uczymy się jej poprzez codzienne praktyki uważności. Dlatego tak pomocne są indywidualne sesje mindfulness, które prowadzę na co dzień w Instytucie Wellsense 😊